About the poet:
Lidia Kosk is an author of ten books of poetry and short stories, including two bilingual volumes, niedosyt/reshapings and Słodka woda, słona woda/ Sweet Water, Salt Water, as well as a poetry anthology which she has compiled and edited. In addition, she collaborated with her late husband, Henryk P. Kosk, on the two-volume Poland’s Generals: A Popular Biographical Lexicon, published 1998-2001. She grew up during World War II and survived first the Nazi occupation of Poland, then the Stalinist regime imposed on Poland by the Soviet Union. She was captured by the Nazis in random roundups in the streets of Lublin and carted off in trucks with other passersby. Then, in 1945 after Poland's liberation by the Soviets, she witnessed the random stopping, beating, and imprisonment of young Polish men in the streets of that city. She studied at the Catholic University of Lublin and Warsaw University, earning an M.Sc. in law. Her poems and prose have been published in literary journals and anthologies in Poland and in the U.S.A. English translations of her poems have appeared in numerous publications, including anthologies such as Contemporary Writers of Poland; September Eleven: Maryland Voices Anthology; Against Agamemnon: War Poetry 2009; and literary magazines such as Passager, Loch Raven Review, The Fourth River, The Gunpowder Review, The Dirty Goat, and International Poetry Review. She resides in Warsaw, Poland, where she is helping to spread a renaissance of oral-history performance, and presently leads literary workshops and a Poets' Theater.

About the translator:
Danuta E. Kosk-Kosicka is a bilingual poet, translator, photographer. She is the translator for the two bilingual books of poems by Lidia Kosk, niedosyt/ reshapings and Słodka woda, słona woda/ Sweet Water, Salt Water, the latter of which she has also edited. It has been nominated for the "Griffin Poetry Prize" and "Found in Translation Award" for book translations. Her translations of poems by Lucille Clifton, Josephine Jacobsen, and Linda Pastan have been published in Poland; her translations of Lidia Kosk's and Ernest Bryll’s have appeared in over 50 publications in the U.S.A. Co-founder of OneTree Poetry Events at the Carroll Arts Center in Westminster, MD. She joined the Loch Raven Review Editorial board in February 2011.

Summer 2011

Table of Contents - Vol. VII, No. 2

Poetry Fiction Translations Reviews

Lidia Kosk

The following poems come from two books: the Polish-language Jak rzeki do morza and the bilingual Słodka woda, słona woda/ Sweet Water, Salt Water. They bring home the war's lingering effects as witnessed by children, as well as the poet's singular role as mediator of history remembered individually and collectively.

And I See Those Streets

                        much younger
                        gloomier
                        yet so close

I wander
along the main street of my city
crammed with people and buildings
clinging to the pavement
I step back into the churches
that embrace the passersby
Capuchins’, St. Joseph’s
Visitandines’, Holy Spirit
teeming with navy blue-and-white uniforms
I see myself kneel on the stone steps
of the main altar to ask for
the grace of freedom, bread, wisdom
and good fortune for my loved ones
Through the open door
I hear the crash of Nazi
military boots
hard like the gaze of their masters

I pause on the city square
which, like a key ring
binds the Royal, Hircine
Holy Spirit and New-Lubartow streets
to Krakowskie Street
before delivering them to the arc
of the Krakowska Gate
to guard, and to protect

My defenseless memory brings back the screams—

I am caught in a roundup
On the pavement
boots, boots, military boots
overpowering shouts, beating, yanking
ramming into the backs of trucks
stunned random victims
who will be sent to labor and concentration camps

From the truck
moving along Krakowskie Street
a girl jumps out into the crowd

A whir of a bullet—Cut.

Memory’s film moves forward
Scenes from Chopin Street overlap:
silence soaks the pain of a dying young man
kicked to a pulp on the pavement
by boots, boots, military boots
which stepped over our eastern border
Screams of another tortured victim
jumping from the window of the interrogation room
envelop the petrified mother
His body freed by death
will not be honored by the funeral march

I hear the memory of the street

Now facing the Krakowska Gate I am safe
but the strikes of each hour
throb with the terrors of that war
wounding the memory of my city

Three-Gun Salute

thunder
a shiver through the air
the equilibrium disturbed

shards of thoughts
falling to the earth
with empty shells

awareness
cannot stop
the nonexistence

a soldier
in the honor guard
collects spent shells

the three gun salute
reverberates

In Search of Escape

you may nestle your heart
against a tree trunk—
the rough bark hurts
till a branch creaks
a leaf startles
light weaves in
from the shadow game
rekindling life

POLISH ORIGINALS

I widzę tamte ulice

                    o wiele młodsze
                    o wiele smutniejsze
                    i tak mi bliskie

Idę
główną ulicą mojego miasta
ciasną od ludzi i domów
przylegających do płyt chodników
Wstępuję do przygarniających
przechodnia kościołów
Kapucynów, Świętego Józefa
Świętego Ducha, Wizytek
pełnych biało-granatowych mundurków
Klęczę na kamiennych schodkach
przed głównym ołtarzem prosząc
łaski wolności, chleba, nauki
i szczęścia dla najbliższych
Przez otwarte drzwi kościoła słyszę
uderzenia o chodnik hitlerowskich
wojskowych butów
twarde jak spojrzenia ich panów

Zatrzymuję się na placu
nawlekającym na kółko wielkiego klucza
Krakowskiego Przedmieścia
Królewską, Kozią
Świętoduską i Nową-Lubartowską
przed przekazaniem ich łukowi
Bramy Krakowskiej by strzegła

W bezbronną pamięć uderza ostry krzyk—

Wpadam w łapankę
Na płytach chodnika
buty, buty, wojskowe buty
obezwładniające krzyki, razy, szarpanie
upychanie w wielkim samochodzie
przerażone przypadkowe późniejsze ofiary
niewolniczej pracy i obozów zagłady

Z jadącego już samochodu
na Krakowskim Przedmieściu
skacze w ludzi dziewczynka

Świst kuli uśmierca tamten czas—

Pamięć przesuwa się na taśmie lat-zdarzeń
Zachodzą na siebie sceny z ulicy Chopina:
cisza nasącza się bólem młodego człowieka
wdeptywanego w chodnik
buty, buty, wojskowe buty
co naszą drugą zdeptały granicę
Po skamieniałej trwogą matce
spada krzyk śmiertelny innej ofiary
wyskakującej z okna kaźni
Wyzwolonego śmiercią ciała
nie uczci dźwięk marsza żałobnego

Słyszę pamięć ulicy

Stoję przed Krakowską Bramą bezpieczna
lecz uderzenia wybijanej godziny
pulsują tamtą wojenną trwogą
raniącą pamięć o moim mieście

Trzy salwy

grzmot
dreszcz powietrza
któremu naruszono stabilność

odłamki myśli
opadają
pustymi łuskami naboi

świadomość
nie może zatrzymać
nie-istnienia

opróżnione łuski
podnosi
żołnierz kompani honorowej

pozostaje echo
trzech salw

Szukając ucieczki

można przytulić serce
i do pnia drzewa—
twarda kora rani, aż
zaskrzypi gałąź
zaszeleści liść
przepłynie światło
w grze z cieniem
rozbudzi się życie

Poetry Fiction Translations Reviews